Gece Gökyüzü Neden Karanlık?-Why Is The Night Sky Black?

     Güneş battığında ve siz gökyüzüne baktığınızda, sadece karanlık vardır. Tabi ki yıldızlar ve ay hariç. Yıldızlar parlak ve ışıltılılardır.

    Ama bekleyin, karanlık bir ormanın derinliklerinde olduğunuzu hayal edin. Bütün etrafınız ağaçlarla kaplı. Nereye bakarsanız bakın,baktığınız yer bir ağaç olacak şekilde sıklar. Tabi ki yıldızlar da böyle. Biz evrenin derinliklerindeyiz ve nereye bakarsak bakalım orada yıldızlar var; milyonlarca, milyonlarca ve milyonlarca...

    Olbers Paradoksu

   Olbers Paradoksu  bir 19.yüzyıl astronomunun - ondan önceki bir kaç yüzyılın muammasına rağmen-adıyla adlandırılmıştır. Cevapsa (şimdilik) oldukça net.

   Geceleri gökyüzünün karanlık olmasının sebebi, evrenin sonsuz ve dengeli olmaması. Eğer öyle olsaydı, yıldızlar sonsuza dek gitselerdi ve sonsuza dek orada dursalardı (hiç sönmeselerdi) geceleri daha aydınlık bir gökyüzü görürdük. Gerçek şu ki yaşadığımız evren hakkında temel bir bilgi veremiyoruz.

   Evrenin bir sınırının olmasının doğal bir açıklaması var. Örneğin,eğer bir ormanda olsaydın ve ağaçların arasında bir boşluk görebilseydin bir sınırının olduğunu tahmin edebilirdin. Eğer her tarafımız karanlıksa (yıldızlara rağmen) buda evrenin bir sınırının olduğunu gösterir.

    Alternatif olarak, evren zamanla sınırlı olabilir. Bunun anlamı çok uzaklardaki yıldızların ışığı bize henüz ulaşmadığı için göremiyor olabiliriz.

     Doppler Etkisini Suçlayın...

    Fakat asıl açıklama bunların hiçbiri değil. Çok uzaklarda ki yıldızların ışığı yaklaştıkça sönükleşir çünkü evren sürekli genişlemektedir.

     

    Edwin Hubble 1929'da uzak galaksilerin ve yıldızların bizden uzaklaştıklarını keşfetti. Aynı zamanda uzak galaksilerin en hızlı oranda bizden uzaklaştıklarını da keşfetti ki buda evrenin ömrü boyunca daha hızlı galaksilerin en uzakta olanlar olmasını mantıklı kılar.

    Bu uzaklıktaki hızlı hareket eden galaksilerin ve yıldızların ışıklarının Doppler Etkisi ile daha uzun dalga boylarına kayması onları görmemizi etkiler.

    Eğer Big Bang hakkında kanıt isterseniz, Hubble Teleskobu'na veya Büyük Hadron Çarpıştırıcısı'na ihtiyacınız yok.Sadece gözleriniz, aklınız ve açık karanlık bir gökyüzü yeterli.

 Kaynakça:IFLScience

It sounds obvious. That’s what night is. The sun has set and when you look up at the sky, it’s black. Except where there’s a star, of course. The stars are bright and shiny.

But wait. Imagine you are deep in a forest. All around you there are trees. Wherever you look, you are looking at a tree. Maybe a big tree close up or a bunch of small trees further away. Surely it should be the same with stars. We’re deep in the universe and whatever direction we look in, there ought to be stars there – billions and billions and billions of them. You would have thought that they’d fill the whole night sky, with the more distant ones fainter but more numerous.

Olbers' Paradox

This is called “Olbers' Paradox” after a 19th-century astronomer, although the conundrum was around for a couple of centuries before him. And the answer – at least, now – is fairly clear.

The reason the night sky isn’t just a blaze of light is because the universe isn’t infinite and static. If it were, if the stars went on forever, and if they had been there forever in time, wewould see a bright night sky. The fact that we don’t tells us something very fundamental about the universe we live in.

A limit to the universe may seem a natural explanation – if you were in a forest and you could see a gap in the trees, for example, you might surmise that you were near the edge. But it’s dark on all sides of us, which would mean not just that the universe is bounded, but that we’re in the middle of it, which is pretty implausible.

Alternatively, the universe could be limited in time, meaning that light from far-away stars hasn’t had time to reach us yet.

Blame The Doppler Effect

But actually the explanation is neither of these. Light from the far-away stars gets fainter because the universe is expanding.

Edwin Hubble discovered in 1929 that distant galaxies and stars are travelling away from us. He also found that the furthest galaxies are travelling away from us at the fastest rate – which does make sense: over the lifespan of the universe, faster galaxies will have travelled further.

And this affects how we see them. Light from these distant, fast-moving galaxies and stars is shifted to longer wavelengths by the Doppler effect. In the case of these stars, the effect shifts visible light into invisible (to the human eye) infra-red and radio waves, essentially making them disappear. Indeed, the blackness of the night sky is direct evidence of an expanding universe.

So if you want evidence of the Big Bang, you don’t need the Hubble Telescope or the Large Hadron Collider. You just need your own eyes and a clear, dark night.

Source:IFLScience